A comparative evaluation of the retreatment efficiency of the Self-Adjusting File system and other root canal instrumentation techniques

Objective: The aim of this study was to compare the retreatment efficiencies and durations of H-file, Mtwo, Revo-S and SAF instruments.
Methods: 60 maxillary central incisors were used. Specimens were prepared by step-back technique and MAF was. 02/35 K-file. Root canals were irrigated, and dried; then, filled with gutta-percha and a sealer using cold lateral condensation technique. Canal filling removals were performed with. 02/35 H-file and solvent. Specimens were randomly divided into 4 groups (n=15). In final instrumentation: G1–.02/40 H file; G2-.06/40 Mtwo; G3-.06/40 Revo-S; G4- 2.0-mm SAF were used. Times required for retreatment were recorded. Final rinses were performed and root canals were dried with paper-points. Roots were split longitudinally and assessed by stereomicroscope at 6X magnification. Statistical analysis were done (α=0.05).
Results: There were no significant difference among root canal thirds and entire root canal surfaces of the groups (p>0.05). There were significant difference among the groups in terms of required retreatment time (p<0.05).
Conclusion: Although, SAF group was found as the slowest system among the tested groups, further retreatment studies on different the usage times of the SAF system, the usage combined with solvents and the usage in more challenging canal anatomies are needed.

Self-Adjusting File sistemi ve başka kök kanal enstrümantasyon tekniklerinin tekrarlayan kanal tedavisi etkinliklerinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı, H-tipi eğe, Mtwo, Revo-S ve SAF enstrümanlarının tekrarlayan kanal tedavisi etkinliklerini ve çalışma sürelerini karşılaştırmaktır.
Yöntemler: 60 adet maksiller santral keser diş kullanıldı. Örnekler step-back tekniği ile prepare edildi ve MAF.02/35 K-tipi eğe olarak belirlendi. Kök kanalları irrige edildi ve kurulandı; bundan sonra, soğuk lateral kondenzasyon tekniği kullanılarak güta-perka ve kanal patı ile dolduruldu. Kanal dolgusu uzaklaştırma işlemi.02/35 H-tipi eğe ve solvent kullanılarak gerçekleştirildi. Örnekler 4 gruba rastgele dağıltıldı (n=15). Final enstrümantasyonunda: G1 -.02/40 H-tipi eğe; G2 -.06/40 Mtwo; G3 -.06/40 Revo-S; G4 – 2.0 mm SAF kullanıldı. Tekrarlayan kanal tedavisi süreleri kaydedildi. Son yıkama işlemleri gerçekleştirildi ve kök kanalları kağıt konlar kullanılarak kurulandı. Kökler uzunlamasına ikiye ayrıldı ve stereomikroskop altında 6X büyütmede incelendi. İstatistiksel analizler gerçekleştirildi (α=0.05).
Bulgular: Grupların kök kanal üçlüleri ve tüm kanal yüzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (P>0.05). Gruplar arasında tekrarlayan kanal tedavisi için gereken süreler bakımından istatistiksel olarak anlamlı farklılık mevcuttu (P<0.05).
Sonuçlar: Her ne kadar, SAF grubu test edilen gruplar arasında en yavaş olarak bulunmuş olsa da, SAF sisteminin farklı kullanım süreleri, solventler ile kombine kullanımı ve daha zorlu kanal anatomileri varlığında tekrarlayan kanal tedavisi etkinliğini inceleyen daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.