Comparison of the smear layer removal ability of four different final activation techniques after retreatment procedures: a SEM investigation

Objective: To compare the effectiveness of IrriSafe, EndoActivator, CanalBrush, and conventional irrigation in the removal of the smear layer after retreatment procedures.
Methods: One hundred human maxillary central incisors with single and straight root canals were instrumented up to #40.02 with manual K-files and obturated using the continuous wave of condensation technique. Removal of the gutta-percha and sealer was performed using ProTaper Universal retreatment system. Then, the final activation techniques was performed using one of the following techniques: IrriSafe, EndoActivator, CanalBrush, or conventional irrigation. Teeth were split longitudinally, and specimens were observed under a scanning electron microscope. Data were analyzed with Kruskal-Wallis test.
Results: There was no statistically significant difference between the EA, CB, and CI groups in the total scores of the smear layers seen in the root canals (p>.05), but the IS group had statistically significantly more smear layer removed than the CI group (p<.05).
Conclusion: Within the limitations of this in vitro study, none of the final activation techniques applied after the retreatment procedures could totally remove the smear layer in the root canal walls.

Retreatment Prosedüründen Sonra Uygulanan Farklı Final Aktivasyon Tekniklerinin Smear Tabakası Uzaklaştırma Kabiliyetlerinin Karşılaştırılması: SEM İncelemesi

Amaç: Retreatment prosedürlerinden sonra uygulanan IrriSafe, EndoActivator, CanalBrush ve konvansiyonel irrigasyonun smear tabakası uzaklaştırma etkinliklerinin karşılaştırılmasıdır.
Yöntemler: Yüz adet tek ve düz köklü maksiller orta keser diş manuel el eğeleri yardımıyla apikal çap #40.02 olacak şekilde genişletildi ve sıcak vertikal kompaksiyon tekniğine göre dolduruldu. Gutta-perka ve kanal patı ProTaper Universal retreatment sistemi ile uzaklaştırıldı. Daha sonra final aktivasyon tekniklerinden olan IrriSafe, EndoActivator, CanalBrush ve konvansiyonel irrigasyon yöntemlerinin bir tanesi uygulandı. Dişler longitudinal olarak ikiye ayrılarak, taramalı elektron mikroskobunda incelendi. Elde edilen veriler Kruskal-Wallis testi ile incelendi.
Bulgular: EA, CB ve CI grupların smear tabakası yönden toplam skorlarına bakıldığı zaman istatistiksel olarak fark bulunmadı (P >.05) ancak IS grubunun CI grubuna göre istatistiksel olarak daha fazla smear tabakası uzaklaştırdığı belirlendi (P <.05).
Sonuç: In vitro çalışmamızın sınırları dahilinde, retreatment prosedürlerinden sonra uygulanan final aktivasyon tekniklerinin hiç birinin tamamen smear tabakasını uzaklaştıramadığı tespit edildi.